شرایط قربانی عید قربان اهل سنت چگونه است؟ | بامتن
منبع:ایرنا
به گزارش ایرنا، علمای اهل سنت معتقدند: بر هر مسلمانی كه مقیم و مالك نصاب باشد، قربانی واجب است. مالك نصاب به كسی گفته میشود كه در روزهای عید، اموال او به غیر از ضروریات زندگی (منزل مسكونی، وسیلهی نقلیه، لباس و ظروف و…)، به حد نصاب زكات كه ۲۰ مثقال شرعی معادل ۴۷۹/۸۷ گرم از طلا یا قیمت این مقدار برسد.
در نصاب قربانی، گذشتن یك سال بر مال شرط نیست. قربانی بر فقیر و مسافر واجب نیست؛ اما اگر قربانی كردند، اجر كامل به آنان می رسد. زنی كه قیمت زیور آلات و دیگر اموال غیر ضروریاش به حد نصاب فوق برسد، قربانی بر او نیز واجب است. اگرسرمایه پدرو فرزندان بالغ، مشترك باشد و در صورت تقسیم به هر یك به اندازه نصاب كامل ویا بیشتر برسد، پس بر هر كدام از پدر و فرزندان، جداگانه قربانی واجب است.
وقت قربانی در عید قربان اهل سنت
در جایی كه نماز عید واجب است، اگر كسی قبل از نماز عید، قربانی اش را ذبح كند، صحیح نیست و در جایی كه نماز عید برگزار نمیشود بعد از دمیدن صبح روز عید میتوان حیوان قربانی را ذبح كرد. مدت قربانی از روز اوّل تا روز سوم عید (دوازدهم ذوالحجه) است؛ اما روز اوّل افضل است. در دو شبی كه در میان این سه روز قرار دارند، هم ذبح حیوان جایز است.
كسی كه قربانی بر او واجب بود و در ایام عید بنا بر دلایلی نتوانست قربانی كند، این واجب از او ساقط نمیشود و باید بعداً قیمت قربانی را صدقه كند.
طریقه قربانی كردن گوسفند در عید قربان اهل سنت
ابتدا نیت خود را از قربانی، فقط رضای خداوند قرار دهد و هر نیت دیگری از جمله گوشت خوردن، دفع طعنه مردم، ریا وسُمعه را از قلب خود دوركند؛ چاقو را به خوبی دور از چشم حیوان تیز كند؛ دست و پاهای حیوان را (به غیر از یك پا) ببندد؛ حیوان را بر پهلوی چپ، رو به قبله بخواباند؛ و رخ خود را به سمت قبله نماید؛ با دست راست با گفتن (بسم الله، الله اكبر) حلقوم، مری و دو رگ خون را قطع كند؛ و سعی كند نخاع حیوان قطع نشود زیرا مكروه است، بعد حیوان را رها كند تا جان دهد و سرد شود، و این دعا را بخواند: اللّٰهُمَّ هَذَا مِنْك وَلَك صَلَاتِی وَنُسُكِی وَمَحْیَایَ وَمَمَاتِی لِلّٰهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ لَا شَرِیكَ لَهُ وَبِذٰلِكَ أُمِرْت وَأَنَا أَوَّلُ الْمُسْلِمِینَ بِاسْمِ اللّٰهِ وَاَللّٰهُ أَكْبَرُ. اللّٰهُمَّ تَقَبَّلْ مِنِّی.
**احكام قربانی در اهل سنت برای عید قربان
۱- قربانی گوسفند و بز یك ساله، گاو دو ساله و شتر پنچ ساله جایز است ( نر و ماده برابر است).
۲- اگر برّهی شش ماهه یا بیشتر، به اندازه ای جثه اش بزرگ باشد كه در میان گوسفندان یك ساله تشخیص داده نشود، پس قربانی آن نیز جایز است.
۳- گوسفند از یك نفر و گاو و شتر از ۷ نفر یا كمتر به شرطی كه همگی نیت قربانی و تقرب را داشته باشند، جایز است؛ مانند عقیقه.
۴- بر زبان آوردن نیت قربانی، لازم و فرض نیست؛ فقط اراده قلبی كافی است.
۵- اگر حیوان قربانی فردی در ایام قربانی گم شد یا بنابر دلایلی نتوانست آن را ذبح نماید، پس از گذشت ایام قربانی (۱۲ ذی الحجه) قیمت آن را صدقه نماید و اگر حیوان پیدا شد، خود آن را صدقه نماید.
۶- اگر فردی فقط به خاطر حصول گوشت در گاو یا شتری شریك شود، قربانی هیچ یك از هفت نفر قبول نمیشود.
۷- بعضی از مردم گمان می كنند كه در یك خانه یك قربانی ذبح شود برای همه كافی است یا در یك سال از طرف شوهر و سال بعدی از طرف همسر ذبح شود، یا افراد خانواده به نوبتی در هر سال یك نفر ذبح كند و بقیه ذبح نكنند، این تفكر صحیح نیست؛ بلكه هر فرد كه مالك نصاب باشد، بر او قربانی واجب است؛ اگر چنان چه در یك منزل ده نفر زندگی میكنند وهر یكی به تنهایی مالك نصاب است، پس بر هر یكی جداگانه قربانی لازم است.
۸- چیدن موی قربانی ودوشیدن شیر قربانی جایز نیست؛ اگر چنانچه كسی این كار را كرد، آنها را صدقه نماید، اگر از آن ها استفاده كرد، پس قیمت آن ها را صدقه كند.
۹- ریسمان، لگام و… قربانی را صدقه كند.
۱۰- حیوانی مثل شتر را كه برای قربانی نگه داشته بر آن سوار نشود.
۱۱- اگر كسی قرض گرفت و قربانی خرید جایز است.
۱۲- حیوان داغ شده برای قربانی رواست.
۱۳- شخصی كه قربانی بر وی واجب نبود به نیت قربانی حیوانی را خرید و بعد آن حیوان مرد یا گم شد قربانی دیگر بر او لازم نیست.
قربانی حیواناتی كه دارای عیوب زیر باشد، جایز نیست
۱- هر دو چشم یا یك چشم حیوان نابینا باشد.
۲- حیوان به گونه ای فلج باشد كه خودش نتواند به محل ذبح برود و همچنین حیوانی كه بر سه پا راه میرود و پای چهارم را اصلاً بر زمین نمیگذارد.
۳- به اندازه ای لاغر باشد كه مغز استخوانش خشك شده باشد.
۴- نصف دندان ها یا بیشتر از نصف افتاده باشد و نتواند علف بخورد.
۵- مادرزادی گوش نداشته باشد یا نصف گوش یا بیشتر از نصف قطع شده باشد.
۶- مادر زادی دم نداشته باشد یا نصف یا بیشتر از نصف دم یا دمبه قطع شده باشد.
۷- بینی حیوان قطع شده باشد.
۸- سر پستان قطع شده باشد یا پستان خشك شده باشد یا به علت مشكل در پستان شیر كلاً خشك شود یا پستان به گونهای زخمی باشد كه نتواند بچه را شیر بدهد.
۹- خنثیٰ (حیوانی كه نر و ماده بودنش معلوم نشود).
۱۰- حیوانی كه فقط مدفوع میخورد.
۱۱- شكستگی شاخ در حدی باشد كه به مغز برسد.
۱۲- حیوانی كه زبانش به گونهای قطع باشد كه نتواند علف بخورد.
۱۳- حیوانی كه مریضیاش ظاهر باشد.
۱۴- حیوانی كه در بدو خلقت یك گوش داشته باشد.
۱۵- حیوانی كه دیوانه باشد و دیوانگیاش او را از چریدن وعلف خوردن باز دارد.
۱۶- حیوانی كه مبتلا به گری بوده وبسیار لاغر باشد.
۱۷- گوسفندی كه به علت ضعف نتواند بچهاش را شیر دهد
آداب و مستحبات عید قربان در اهل سنت
۱- در صورتی كه در گاو و شتر هفت نفر شریك بودند، پس گوشتها را عادلانه تقسیم كنند و تخمینا تقسیم درست نیست، البته اگر مقداری از پاچهها و سر حیوان در تقسیم شامل كرده شود، پس تخمیناً هم تقسیم درست است.
۲- مستحب است كه هر كس، شخصاً قربانیاش را ذبح كند یا حداقل در وقت ذبح حیوان، حاضر و شاهد باشد؛ حتیٰ اگر زن نیز خودش ذبح نماید، بهتر است.
۳- اگر قبل یا بعد از ذبح معلوم شد كه حیوان حامله بوده، قربانیاش جایز است.
۴- كسی كه اراده قربانی را دارد مستحب است كه در ده روز اوّل ذی الحجه، مو و ناخنهای خود را نگیرد.
۵- مستحب است كه گوشت قربانی سه حصه شود، یك حصه به نیازمندان داده شود، حصهی دیگر به خویشاوندان و دوستان هدیه گردد و ما بقی را خود مصرف كند.
۶- پوست قربانی را اگر خود نیاز ندارد، صدقه كند؛ فروختن آن برای خود شخص جایز نیست؛ زیرا در حدیث آمده است: «هر كس پوست قربانی خود را بفروشد، گویا قربانی نكرده است.»
۷- خوردن آله تناسلی حیوان نر یا ماده، بیضه، غده، خون جاری، مثانه و زهرهدان حیوان مكروه تحریمی است.
۸- دادن پوست، گوشت و دیگر قسمت های حیوان قربانی، به عنوان مزد به قصاب، درست نیست.
۹- مستحب است كه حیوان چاق، بزرگ و تندرستی را قربانی كند.
۱۰- مستحب است كه شتر نحر شود (یعنی رگها، حلقوم و مری آن از زیر گردن و بالای سینه در حال ایستاده قطع شود).